Dzięki staraniom naszego lokalnego historyka Jerzego Ramotowskiego zostały odnalezione dokumenty, które są tego dowodem. Akt Nadania Praw Miejskich naszego miasteczka w oryginale jest spisany po łacinie. Na język polski przetłumaczył go ks. Marcin Sobiech i brzmi on następująco:
Dokument nadany w siedzibie administracji Wiskiej w czwartek po 16 niedzieli roku Pańskiego 1738.
Dokument w obecności kasztelana Starościńskiego Wiskiego wydającego osobiście przez Zacnego Marka Alberta Borawskiego Zarządcę Grodu Wiskiego i Dostojnego Antoniego Rostkowskiego z Jedwabnego, chorążego Ziemi Łomżyńskiej, starosty Ostrowskiego na mocy tego samego urzędu i władzy nadanej przez Stolicę Królewskiej Mości mniejszego kanclerza Augusta III, króla Polski dla oświecenia społeczności i dla ich dobra i ustanowienia targów i mianowanie legalnych urzędników w biurze oferując takie same prawa podlegające przeglądowi Kanclerza Starościńskiego Wiskiego każdego roku. Te listy, które być przyjęte dokładnie z taką samą czcią i pełnią odpis dozwolony przez głównego ministra Kazimierza Gasima, który ma zapewnić autentyczność oraz ogłosić tygodniowe targi dla wyżej wymienionej miejscowości Jedwabne dokonujący przywilejów i uroczyście opublikować i ogłosić. Wolą Królewskiej Mości jest następujące. August III z łaski Bożej Król Polski, Wielki Książe Litewski, Ruski, Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflandzki, Smoleński, czernichowski i dziedziczny książę saski i książę elektor Severii. Mamy na myśli, że każdy i wszyscy, którzy są obecni i podpisani, i postanawiamy, że Antoni Rostkowski, stolnik Ziemi Łomżyńskiej, zostaje dziedzicznym właścicielem jedwabnego, podobnie jak w mieście Wizna. Pokorna prośba przez Króla zostaje wysłuchana i Król raczy udzielić zachęty. Miastu zostają nadane prawa magdeburskie, nadaje się prawo cotygodniowych targów w niedzielę i pięciu jarmarków rocznych: pierwszy na święto św. Józefa, drugi na święto św. Stanisława, biskupa i męczennika, trzeci na święto świętych Piotra i Pawła Apostołów, czwarty na święto św. Jakuba Apostoła, piaty na święto św. Mateusza Apostola i ewangelisty. Przez cały czas dla dowolnej niedzieli można obchodzić roczny jarmark z wszelkiego rodzaju względami prawnymi. Można bezpiecznie kupować i sprzedawać, legalnie wymieniać przy honorowym zachowaniu i bezpieczeństwie. Te prawa są pod wpływem państwa. Należy zachować dla dobra ludzi wcześniej przyjęte zwyczaje. Mieszkańcy są wolni od wszelkich opłat z wyjątkiem wolnych składek. Należy spodziewać się na przyszłość zatwierdzenia przyszłych taryf i płacenia podług konstytucji Królestwa, ustala się też takie miary i wagi jak dla całego państwa. Ustala się również insygnia miasta i wydziela granice miasta Jedwabne.
Na to kładzie się pieczęć królewską z dniem 17 miesiąca lipca 1736 roku, w trzecim roku naszego zarządzania Wizną w obecności Szlachetnego Antoniego Rostkowskiego, stolnika Łomżyńskiego, Jana Wolskiego – notariusza miasta Chęciny, Jana Małachowskiego z Małachowa – Kanclerza Królestwa.
Urzędowy odpis dokumentu zostaje dokonany w obecności Kasztelana Starościńskiego Wiskiego.