Powiatowy Lekarz Weterynarii w Łomży, mając na uwadze aktualną sytuację epizootyczną w zakresie rzekomego pomoru drobiu na terenie województwa podlaskiego oraz sytuację epizootyczną w zakresie występowania ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków na terenie kraju przypomina o obowiązku informowania o wszystkich miejscach, w których utrzymywany jest drób, niezależnie od ilości utrzymywanych ptaków. Niezwłocznego zgłaszania wszelkich podejrzanych objawów klinicznych u ptaków oraz zwiększonej liczby padłych zwierząt. Prawidłowego postępowania z padłymi ptakami, w tym zakazu samodzielnego ich usuwania i konieczności powiadomienia służb weterynaryjnych.
Rzekomy pomór drobiu, inaczej znany jako choroba Newcastle (ang. Newcastle Disease – ND), jest chorobą wirusową wywoływaną przez patogenne szczepy paramyksowirusów ptaków serotypu-1 (ang. Avian Paramyxovirus serotype 1). Znajduje się na liście chorób podlegających obowiązkowi zgłaszania i zwalczania w krajach UE i OIE. (Dyrektywa 92/66 EEC, Ustawa z 11 marca 2004). Jest to jedna z najbardziej powszechnych i wysoce zaraźliwych chorób układu oddechowego, na którą narażone są ptaki w każdym wieku, zarówno dla ptaków hodowlanych jak i dzikich. Śmiertelność u zakażonych zwierząt może dochodzić nawet do 100%, co negatywnie wpływa na wyniki produkcyjne brojlerów kurzych oraz może doprowadzić strat w produkcji jaj.
Choroba Newcastle przenoszona jest drogą kropelkową. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z wydzieliną zapalną np. podczas korzystania z jednego poidła lub karmnika, do którego dostęp miało zakażone zwierzę. Okres inkubacji trwa od 2 do 15 dni. Pierwszymi zauważalnymi objawami jest dyszenie oraz kaszel, a także towarzyszące im objawy neurologiczne m.in.: obwisłe skrzydła, kręcenie głową i szyją, krążenie i paraliż. Dodatkowo naszą uwagę powinny zwrócić zielonkawe, wodniste biegunki oraz obrzęk wokół oczu i karku. U kur niosek zauważalny jest spadek nieśności. Rzekomy pomór drobiu zdecydowanie częściej diagnozowany jest w hodowlach przyzagrodowych niż na fermach komercyjnych, a najczęstszą przyczyną są złe praktyki hodowlane oraz braki w edukacji gospodarzy w zakresie bioasekuracji.
Rzekomy pomór drobiu jest niemożliwy do wyleczenia. Jest to choroba zwalczana z urzędu, następuje likwidacja stada oraz jego utylizacja. Należy wówczas usunąć wszystkie przedmioty, z którymi ptaki miały kontakt oraz wykonać dokładną dezynfekcję pomieszczeń oraz urządzeń. Wokół ogniska choroby ND wyznacza się strefy - obszar zapowietrzony (3 km) oraz obszar zagrożony (10 km).
Tutaj pierwsze skrzypce odgrywa bioasekuracja. Wirus rzekomego pomoru drobiu można zniszczyć przy użyciu środków dezynfekujących np. preparatu Rapicid lub Virkon, które wykazują dużą skuteczność w zwalczaniu paramyxovirusa. W ściółce może zachować żywotność nawet przez okres 2 miesięcy, dlatego bardzo ważne jest regularne odkażanie kurnika oraz ściółki. Obornik powinien być przechowywany w taki sposób, aby nie miały do niego dostępu dzikie ptaki. Przed każdym budynkiem, w którym utrzymywane są zwierzęta powinny znajdować się maty wejściowe lub kuwety ze środkiem dezynfekcyjnym, mające odkazić obuwie przed i po wyjściu do kurnika. Osoby wykonujące pracę wewnątrz kurnika należy zaopatrzyć w jednorazowe fartuchy ochronne oraz jednorazowe ochraniacze na buty. W oknach kurnika należy zamontować siatki chroniące przed dostępem dzikiego ptactwa oraz owadów. Przed wjazdem na teren gospodarstwa należy stosować maty dezynfekcyjne o szerokości nie mniejszej niż średnica największego koła pojazdu wjeżdżającego na teren fermy.