Największym atutem turystycznym gminy Jedwabne jest lokalizacja Biebrzańskiego Parku Narodowego. Granicą parku i gminy jest rzeka Biebrza zwana również Bobrą. W otulinie parku znajduje się pięć wiosek w kolejności od dolnego biegu rzeki: Pluty, Brzostowo, Mocarze, Szostaki i Burzyn. Specyfiką parku jest jego bagienno-łąkowy charakter, wystarczy zaznaczyć, iż całkowita powierzchnia Kotliny Biebrzańskiej obejmuje obszar ponad 2000 km2, z czego bagna i torfowiska zajmują około 100 tys. ha i są największym tego typu pierwotnym obszarem w Europie Środkowej. Głównym celem utworzenia parku jest ochrona różnorodności gatunkowej roślin i zwierząt w ekosystemach bagiennych, w których zachowała się tu ginąca już w znacznym stopniu flora związana z naturalnymi ekosystemami bagiennymi i wodnymi. Szczególnie dużą wartość przedstawiają zespoły roślinności wodnej, szuwarowej i torfowiskowej, które w innych rejonach Europy znikły w wyniku prac melioracyjnych. Dolina Biebrzy pozostała też ostoją bogatego świata zwierzęcego. Występują tu między innymi łoś, bóbr, wilk, jenot, lis, borsuk, wydra, piżmak itp. Bagna są także najważniejszym w Polsce i Europie obszarem lęgowym dla wielu gatunków ptaków (na terenie parku stwierdzono występowanie 246 gatunków, w tym 186 lęgowych). Spośród 54 gatunków zaliczanych w Europie za ginące lub zagrożone w swym istnieniu aż 21 gnieździ się nad Biebrzą.
Dominującą formą turystyki jest agroturystyka, jednakże w miejscowościach położonych wzdłuż rzeki Biebrzy są również pola namiotowe, z których korzystają nie tylko krajowi turyści, ale również zagraniczne grupy zorganizowane (np. rajdy po Biebrzańskim Parku Narodowym). Turyści, którzy szczególnie pokochali tutejsze okolice wykupują niewielkie działki, na których powstają domki letniskowe. Organizowane są również spływy kajakowe po nieustannie meandrującej rzece. Biebrza jest rajem dla wędkarzy a widok ornitologa z aparatem fotograficznym powoli staje się nieodłącznym elementem miejscowego kolorytu.
Sezon turystyczny trwa od 1 marca do 30 października, jednakże poszczególne gospodarstwa agroturystyczne są pod tym względem bardzo elastyczne. Okresem szczególnie wzmożonego ruchu turystycznego jest okres późno wiosenny i letni.

RZEKA BIEBRZA

Rzeka Biebrza sprawia, że nasze tereny z roku na rok odwiedza coraz bardziej liczna grupa turystów zarówno z Polski jak i zagranicy.
Krótka charakterystyka rzeki
Biebrza wypływa ze Wzgórz Sokólskich, niewielkich, dość stromych wzniesień rozciągających się tuż przy wschodniej granicy Polski. W rejonie wzgórz rzeka płynie na północ, następnie skręca ku zachodowi i wpływa w swą pradolinę - Kotlinę Biebrzańską. Stopniowo zaczyna obierać kierunek południowy, by połączyć się z Narwią w pobliżu miejscowości Wizna. Łączna długość głównego koryta Biebrzy wynosi ponad 160 km przy całkowitym spadku nieznacznie przekraczającym 60 m - jest to rzeka typowo nizinna, z licznymi zakolami i starorzeczami. Prędkość prądu silnie powiązana jest ze stanem wody i stopniem rozwoju roślinności wodnej - według przewodnika wynosi przeciętnie 0.3 - 0.7 km/h, a na odcinku Osowiec-Brzostowo 0.8 - 1.2 km/h. Głębokość głównego nurtu zmienia się od kilkudziesięciu centymetrów w górnym biegu do 2m, a w pobliżu Burzyna 4 -6 m.